ΠΕΡΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ (ΑΡΘΡΟ)

Το παρόν άρθρο δεν μας βρισκει συμφώνους 100%  αλλά είναι ενδιαφέρον και επιπλέον υπάρχει ποιότητα ροής λόγου και ύφους ξεχασμένη από πολλούς.........

28 Ιουνίου στις 7:00 μ.μ. 

Πόσα χρόνια χρειάζονται για να ωριμάσει πολιτικά μια κρίσιμη μάζα ανθρώπων στην Ελλάδα; Παρότι πράγματι πιστεύω ότι ένα μεγάλο κομμάτι Ελλήνων είναι υπεύθυνο για την κατάσταση (με διαβαθμίσεις και όχι ισομερώς φυσικά) διαγράφοντας, παραμελώντας ή αδιαφορώντας για την ανάπτυξη και διατήρηση της ατομικής παιδείας ως βασικού πυλώνα της (πολιτικής) ζωής τους, δεν έχω φυσικά ούτε χαιρέκακες σκέψεις ούτε ολοκληρωτικές επιθυμίες για την Ελλάδα και ελπίζω να μπορέσει να επιβιώσει.
Δυστυχώς όμως η πολιτική ωριμότητα μπορεί τελικώς να έρθει μέσω μιας εκτεταμένης ανθρωπιστικής κρίσης, μιας πραγματικής αυτή τη φορά όπως την σκιαγράφησα στην προηγούμενη ανάρτησή μου. Λέγοντας κάτι τέτοιο, δεν έχω καμία πρόθεση να μειώσω τις επιπτώσεις της κρίσης σε ένα κομμάτι του πληθυσμού τα τελευταία 5 χρόνια. Απλά δεν θα υπάρχει σύγκριση αν οι χειρισμοί της κυβέρνησης οδηγήσουν την Ελλάδα εκτός Ευρώ. Η υπόθεση και το "αν" χρησιμοποιούνται γιατί κυκλοφορεί η θεωρία ότι η κυβέρνηση θέλει το ΌΧΙ στο δημοψήφισμα μόνο και μόνο για να διαπραγματευτεί πιο σκληρά εντός της ζώνης του Ευρώ τους όρους της συμφωνίας. Επαναλαμβάνω, ότι στην τωρινή κατάσταση και διεθνή προοπτική της Ελλάδας, μια έξοδος από το Ευρώ θα έχει ακραίες, ευρείες και δραματικές συνέπειες για τους περισσότερους κατοίκους της, άμεσα και ακαριαία μάλιστα.

Ένα τελευταίο σχόλιο περί αξιοπρέπειας. Καταρχάς είναι μια υποκειμενική έννοια που μεταβάλλεται και εξελίσσεται μέσα στην ανθρώπινη ιστορία. Στον μικροχρόνο της ζωής μας μπορεί η αξιοπρέπεια ως σύνθεση αξιών να παραμένει σταθερή. Επειδή ακριβώς είναι σύνθεση αξιών, αντικατοπτρίζει την ωριμότητα της ατομικής παιδείας μας, κατά την διάρκεια τους δεδομένου χρονικού αποτυπώματος της κοινωνίας που ζούμε. Είναι δύσκολο ή αδύνατον να υπάρξει ένας και μοναδικός συμβατικός ορισμός για όλους. Εν τέλη για την οικονομία του επιχειρήματος ας δεχτώ ότι η αξιοπρέπεια για μια ευρεία κυριαρχούσα ομάδα της κοινωνίας ορίζεται ως ο κοινός τόπος συγκεκριμένων πεδίων ηθικής και πρακτικών που τέμνονται. Πολλοί την επικαλούνται τελευταία μέσα από πύρινους λόγους και άρθρα. Η αξιοπρέπεια έχει πολλές διαστάσεις και ακουμπάει σχεδόν το σύνολο των εκφάνσεων της ζωής μας. Η αξιοπρέπεια δεν είναι στιγμιαία. Η αξιοπρέπεια είναι μια ατομική κατάκτηση που αν δεν την τιμάς και δεν εργάζεσαι σκληρά για αυτή κάθε μέρα την χάνεις. Απαιτεί συνέπεια και συνέχεια. Έχει αναφορά στο παρελθόν. Έχει πορεία. Είναι σκληρός και τραχύς ο δρόμος της. Δεν μπορείς να είσαι αξιοπρεπής σε μερικές συμπεριφορές και αναξιοπρεπής σε άλλες. Δεν είναι ένα ομαδικό ή εθνικό χαρακτηριστικό, αλλά ένα εντελώς εξατομικευμένο. Δεν μπορείς να κρεμαστείς στους ώμους κάποιου αξιοπρεπούς και να διακυρήττεις ότι είσαι και εσύ ένας. Δεν μπορεί δηλαδή η αξιοπρέπεια σου να κατακτιέται από την υποθετική αξιοπρέπεια των πράξεων τρίτων. Δεν κληρονομείται ούτε μεταβιβάζεται.

Αυτά για αρκετούς όψιμους ηθικολόγους.

Νίκος Μπ. και για την αντιγραφή Δήμος